Gdy kilka lat temu po raz pierwszy w Australii usłyszałem określenie Boxing Day, trochę się skołowaciłem… Boxing Day? Przecież boks nie jest jakimś australijskim narodowym sportem. Owszem tłuką się regularnie na różnych zawodach, rozstawiają areny bokserskie po hotelach, klubach i gdzie się tylko da, w Australii jest ostatni na świecie wciąż działający „namiot bokserski”, ale żeby od razu robić dzień boksu, w dodatku w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia – nie kumam!?!…
Znajomy Ozi wyprowadził mnie z błędu, nawet się zbytnio nie dziwił czemu nie kumam. Tłumaczenie elementarnych podstaw australijskiego konsumpcjonizmu przeciętnemu łogowi nie jest dla nich chyba niczym nadzyczajnym. Okazuje się, że określenie Boxing Day nie wzięło się od sportu pod tytułem boks a od pudełka (box to pudełko po angielsku). Jest to dzień, w którym historycznie rzecz biorąc Ci bogatsi rozdawali tym biedniejszym prezenty. Obecnie jest to dzień, w którym sklepy w większości stanów Australii bardzo mocno obniżają ceny tego co im zalega na półkach i napędzają konsumentów aby wykupywali wszystko co możliwe, bo przecież taka okazja nie trafi się przez najbliższy rok! No to kupują obywalete posłusznie co mogą, bo przecież wydając $100 na coś co nie jest im potrzebne zaoszczędzają w ich mniemaniu $200 bo normalnie zapłaciliby $300 bez przeceny… Ot logika. Małżonka zaciągneła mnie rok temu na tenże spęd do jednego z centrów handlowych. Obyło się wprawdzie bez ekscesów tamże – dałem radę, jednakowoż moje zdrowie psychiczne znacznie ucierpiało z powodu nadmiaru obcowania z dzikimi tłumami przelewającymi się jak święte krowy. Chyba nic nie kupiliśmy – nie pamiętam, wymazałem traumę z pamięci 😉
Boxing Day został zapożyczony, jak wiele innych obyczajów, z Wielkiej Brytani, i jest na dobrą sprawę ochodzony w większości krajów tzw Commonwealth (skolonizowanych przez Brytów).
Pozdrawiam
Karol Nowak
